Remember - Hatırlamak
Unutamama Hastalığı
Yıllar önce bu konuyla ilgili bir makale okumuştum. O zamanlar internetin icadından bile haberdar değildim. Bu sebepledir ki yazma eylemimde kağıt ve kalem kullanıyordum. Okuduğum ve hoşuma giden yazıları topladığım bir defterim vardı. Hala saklarım. İşte o evvel zaman içinde kalbur saman içinde unutamama hastalığı diye bir hastalık olduğunu öğrenmiştim. Çok şükür böyle bir hastalığım yok. Bu nedenle hastalığın bilimsel adını şimdi unuttum :) Zaten an itibari ile adından ziyade hastalığın kendisi mevzu bahis.
Bu hastalığa yakalanan insanlar, yaşadıkları hiçbir şeyi unutmuyorlar. İsteseler de unutamıyorlar. Başta kulağa hoş geliyor. "Düşünsene" diyorsun içinden "ders çalışmak gibi bir derdim olmazdı, öğrendiklerimi asla unutmazdım".. Ama mesele bu kadar basit değil ne yazık ki.. Bir de şöyle düşün, hayatında asla hatırlamak istemeyeceğin şeyler yaşabilirsin, o an hiç yaşanmamış olsun istersin. Herkes unutsun, hafızalardan silinsin. Ama ne mümkün başını yastığa koyduğunda gözünün önüne geliyor, asla unutamıyorsun. Çok korkunç olmaz mıydı?
Unutmak kadar büyük bir nimet yok aslında. Sevdiğimiz birini kaybettiğimizi varsayalım. Her an her dakika o anı hatırladığımızı düşünelim. Hayat yaşanmaz bir hal almaz mıydı?
Unutmak büyük nimet..
Okuduğum makalede bu hastalığa yakalanan birinden bahsediyordu. Bu adam anılarını kağıtlara yazıp sonra o kağıtları yakmayı denemiş, kağıtlar yanınca hatıralarının da onlarla beraber yanıp yok olacağını düşünüyormuş. Ama nafile. Havada uçuşan küllerin içinde harfler de uçuşuyormuş. Hiç bir şeyi silemiyormuş. Buna benzer bir çok yöntem denemesine rağmen denemeleri sürekli hüsranla son bulmuş.
Güney Kore'de şu sıralar bu konu üzerine kurulan yeni bir dizi başladı. Dizinin henüz bir kaç bölümü yayınlandı. İlk bölümünü izlerken yıllar önce okuduğum bu metin aklıma geldi. Burdan yola çıkarak şöyle bir sonuca vardım. Zannımca biz de unutmuyoruz sadece hatırlamamız için onlardan daha kuvvetli uyaranlara ihtiyaç duyuyoruz. Bu dizi ile beyindeki nöronlarım uyarıldı ve fil tarihinden kalma bir makaleyi hatırladım.
Başta "unutmak büyük nimet" dedimdi de yazımın sonuna doğru kendi fikrimi çürütüp "hatırlayamamak büyük nimet" diyorum. Allah hatırlamak istemediklerinizi hatırlatmasın inşallah..
Merak edenler için dizinin adı: Remember (Hatırlamak)
Yıllar önce bu konuyla ilgili bir makale okumuştum. O zamanlar internetin icadından bile haberdar değildim. Bu sebepledir ki yazma eylemimde kağıt ve kalem kullanıyordum. Okuduğum ve hoşuma giden yazıları topladığım bir defterim vardı. Hala saklarım. İşte o evvel zaman içinde kalbur saman içinde unutamama hastalığı diye bir hastalık olduğunu öğrenmiştim. Çok şükür böyle bir hastalığım yok. Bu nedenle hastalığın bilimsel adını şimdi unuttum :) Zaten an itibari ile adından ziyade hastalığın kendisi mevzu bahis.
Bu hastalığa yakalanan insanlar, yaşadıkları hiçbir şeyi unutmuyorlar. İsteseler de unutamıyorlar. Başta kulağa hoş geliyor. "Düşünsene" diyorsun içinden "ders çalışmak gibi bir derdim olmazdı, öğrendiklerimi asla unutmazdım".. Ama mesele bu kadar basit değil ne yazık ki.. Bir de şöyle düşün, hayatında asla hatırlamak istemeyeceğin şeyler yaşabilirsin, o an hiç yaşanmamış olsun istersin. Herkes unutsun, hafızalardan silinsin. Ama ne mümkün başını yastığa koyduğunda gözünün önüne geliyor, asla unutamıyorsun. Çok korkunç olmaz mıydı?
Unutmak kadar büyük bir nimet yok aslında. Sevdiğimiz birini kaybettiğimizi varsayalım. Her an her dakika o anı hatırladığımızı düşünelim. Hayat yaşanmaz bir hal almaz mıydı?
Unutmak büyük nimet..
Okuduğum makalede bu hastalığa yakalanan birinden bahsediyordu. Bu adam anılarını kağıtlara yazıp sonra o kağıtları yakmayı denemiş, kağıtlar yanınca hatıralarının da onlarla beraber yanıp yok olacağını düşünüyormuş. Ama nafile. Havada uçuşan küllerin içinde harfler de uçuşuyormuş. Hiç bir şeyi silemiyormuş. Buna benzer bir çok yöntem denemesine rağmen denemeleri sürekli hüsranla son bulmuş.
Güney Kore'de şu sıralar bu konu üzerine kurulan yeni bir dizi başladı. Dizinin henüz bir kaç bölümü yayınlandı. İlk bölümünü izlerken yıllar önce okuduğum bu metin aklıma geldi. Burdan yola çıkarak şöyle bir sonuca vardım. Zannımca biz de unutmuyoruz sadece hatırlamamız için onlardan daha kuvvetli uyaranlara ihtiyaç duyuyoruz. Bu dizi ile beyindeki nöronlarım uyarıldı ve fil tarihinden kalma bir makaleyi hatırladım.
Başta "unutmak büyük nimet" dedimdi de yazımın sonuna doğru kendi fikrimi çürütüp "hatırlayamamak büyük nimet" diyorum. Allah hatırlamak istemediklerinizi hatırlatmasın inşallah..
Merak edenler için dizinin adı: Remember (Hatırlamak)
Yorumlar
Yorum Gönder