Ruh Üzüntüsü
Bu kavram geçmişe duyulan pişmanlığın psikolojideki adıymış. Kişi yaşayamadığı onca şey için pişmandır ve artık çok az zamanı kaldığı için de üzgün. Bu noktaya gelen insanda "hayatımı çok başka şekilde yaşayabilirdim" duygusu hakim olur. "Ama artık çok geç!" İşte bu duruma psikolojide "ruh üzüntüsü" deniyormuş. İçinde bulunduğum ruh halini tam anlamıyla ifade eden bu kavramı aldım ve hemen kabullendim. Eskilerin şimdiki aklım olsa dedikleri yerdeyim. Biliyorum sadece şimdiki aklımla geçmişe gidebilsem çok da bir şey değiştiremeyebilirdim hayatımda. Bundan daha fazlasına da ihtiyacım olacaktı elbette. En başta ekonomik özgürlük. Daha sonra gerçekten özgür hisseden bir ruh ve prangalarını koparıp atabilecek kadar cesur bir varoluşsal duruş. Bugün dahi tam anlamı ile ben olamayan bir ben var bende benden içeride. Geçmişine üzülmekten daha ziyade bugününün kaygıları ile meşgul olan bir ben. Yorgun savaşçı.. Savaşmaktan vazgeçmeyen.. Ve fakat bu kavram yanınd...